ترکیب شیمیایی پوشش بدون حلال اپوکسی چیست؟

به عنوان تامین کننده پوشش رویه بدون حلال اپوکسی، اغلب از من در مورد ترکیب شیمیایی این محصول قابل توجه سوال می شود. در این پست وبلاگ، من به جزئیات آنچه که پوشش رویی بدون حلال اپوکسی را تشکیل می دهد، مزایای آن، و نحوه مقایسه آن با سایر پوشش های مشابه در بازار می پردازم.

آشنایی با روکش بدون حلال اپوکسی

روکش بدون حلال اپوکسی یک پوشش با کارایی بالا است که به طور گسترده در کاربردهای مختلف صنعتی و تجاری استفاده می شود. به دلیل دوام عالی، مقاومت شیمیایی و جذابیت زیبایی شناخته شده است. برخلاف پوشش‌های سنتی اپوکسی که حاوی حلال‌ها هستند، پوشش‌های بدون حلال سازگارتر با محیط‌زیست بوده و استفاده از آنها ایمن‌تر است.

اجزای شیمیایی پوشش بدون حلال اپوکسی

رزین های اپوکسی

جزء اصلی پوشش بدون حلال اپوکسی رزین های اپوکسی است. رزین های اپوکسی نوعی پلیمر ترموست هستند که از واکنش یک گروه اپوکسید با یک عامل پخت تشکیل می شوند. انواع مختلفی از رزین های اپوکسی مانند بیسفنول A دی گلیسیدیل اتر (DGEBA) و بیسفنول F دی گلیسیدیل اتر (DGEBF) وجود دارد. این رزین ها استحکام، چسبندگی و مقاومت شیمیایی پوشش را فراهم می کنند.

رزین های اپوکسی مبتنی بر DGEBA به دلیل خواص مکانیکی خوب و مقاومت شیمیایی به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند. آنها در هنگام پخت دارای چگالی اتصال متقابل بالایی هستند که منجر به یک پوشش سخت و بادوام می شود. از طرف دیگر، رزین های اپوکسی مبتنی بر DGEBF دارای ویسکوزیته کمتری هستند که استفاده از آنها را به خصوص در لایه های نازک آسان تر می کند.

عوامل درمان

عوامل پخت برای فرآیند سخت شدن رزین های اپوکسی ضروری هستند. آنها با گروه های اپوکسی موجود در رزین واکنش داده و ساختار شبکه سه بعدی را تشکیل می دهند. عوامل پخت متداول مورد استفاده در پوشش رویی بدون حلال اپوکسی شامل آمین ها، پلی آمیدها و انیدریدها هستند.

آمین ها یکی از پرمصرف ترین عوامل پخت هستند. آنها را می توان بیشتر به آمین های آلیفاتیک، آمین های سیکلوآلیفاتیک و آمین های معطر طبقه بندی کرد. آمین های آلیفاتیک به سرعت با رزین های اپوکسی در دمای اتاق واکنش نشان می دهند، که آنها را برای کاربردهایی که نیاز به پخت سریع دارند، مناسب می کند. آمین های سیکلوآلیفاتیک در مقایسه با آمین های آلیفاتیک مقاومت بهتری در برابر نور UV و هوازدگی دارند. آمین های آروماتیک مقاومت حرارتی و استحکام مکانیکی بالایی دارند اما ممکن است زمان پخت طولانی تری داشته باشند.

پلی آمیدها نوع دیگری از مواد پخت هستند. آنها از واکنش اسیدهای چرب با پلی آمین ها به دست می آیند. پوشش های اپوکسی پخت پلی آمید دارای انعطاف پذیری، چسبندگی و مقاومت شیمیایی خوبی هستند. آنها اغلب در کاربردهایی استفاده می شوند که پوشش نیاز به مقاومت درجاتی از حرکت یا تغییر شکل دارد.

انیدریدها عمدتاً در کاربردهای پخت در دمای بالا استفاده می شوند. آنها با رزین های اپوکسی در دماهای بالا واکنش می دهند تا پوششی سخت و مقاوم در برابر حرارت ایجاد کنند. پوشش‌های اپوکسی انیدرید - پخت معمولاً در صنایع الکترونیک و هوافضا استفاده می‌شوند.

پرکننده ها و رنگدانه ها

فیلرها و رنگدانه ها به پوشش رویی بدون حلال اپوکسی اضافه می شوند تا خواص و ظاهر آن را بهبود بخشند. پرکننده ها می توانند خواص مکانیکی پوشش مانند سختی، مقاومت در برابر سایش و مقاومت در برابر ضربه را افزایش دهند. پرکننده های رایج عبارتند از سیلیس، کربنات کلسیم و میکا.

سیلیس به دلیل سختی بالا و بی اثری شیمیایی یک پرکننده پرکاربرد است. این می تواند مقاومت سایشی پوشش را بهبود بخشد و همچنین به کاهش انقباض در طول فرآیند پخت کمک کند. کربنات کلسیم یک پرکننده کم هزینه است که می تواند تیرگی پوشش را بهبود بخشد و هزینه آن را کاهش دهد. میکا می تواند پوششی با اثر مرواریدی ایجاد کند و همچنین خاصیت مانع آن را افزایش دهد.

رنگدانه ها برای رنگ دادن به پوشش استفاده می شوند. آنها می توانند آلی یا معدنی باشند. رنگدانه های معدنی مانند دی اکسید تیتانیوم، اکسیدهای آهن و اکسیدهای کروم به دلیل مقاومت خوب در برابر نور، مقاومت در برابر حرارت و پایداری شیمیایی معمولا مورد استفاده قرار می گیرند. رنگدانه‌های آلی طیف وسیع‌تری از رنگ‌ها را ارائه می‌دهند، اما ممکن است در مقایسه با رنگدانه‌های معدنی، مقاومت در برابر نور و مقاومت شیمیایی کمتری داشته باشند.

مواد افزودنی

از مواد افزودنی در روکش بدون حلال اپوکسی برای بهبود پردازش و عملکرد آن استفاده می شود. برخی از افزودنی های رایج عبارتند از عوامل جریان، کف زدا و تثبیت کننده های UV.

مواد جریان برای بهبود جریان و تسطیح پوشش در هنگام اجرا استفاده می شود. آنها به کاهش عیوب سطحی مانند پوست پرتقال و آثار قلم مو کمک می کنند و یک روکش صاف و یکنواخت را تضمین می کنند. کف زدا برای از بین بردن حباب های هوا که ممکن است در حین اختلاط و اعمال پوشش ایجاد شود استفاده می شود. آنها ظاهر و عملکرد پوشش را با جلوگیری از ایجاد حفره ها و سوراخ ها بهبود می بخشند.

تثبیت کننده های UV به پوشش اضافه می شوند تا از اثرات مضر اشعه UV محافظت کنند. اشعه ماوراء بنفش می تواند باعث تخریب پوشش و در نتیجه تغییر رنگ، از بین رفتن براقیت و کاهش خواص مکانیکی شود. تثبیت کننده های UV می توانند اشعه ماوراء بنفش را جذب یا منعکس کنند و در نتیجه عمر مفید پوشش را افزایش دهند.

مقایسه با سایر پوشش ها

در مقایسه با پوشش های دیگر مانندرنگ کف پلی اتانی خود تراز،پوشش تمام مات فینیش Eppu، وپوشش پلی اورتان مقاوم در برابر سایش بالا, روکش بدون حلال اپوکسی دارای چندین مزیت است.

پوشش های مبتنی بر پلی اورتان به دلیل مقاومت در برابر سایش و انعطاف پذیری عالی خود شناخته شده اند. با این حال، ممکن است مقاومت شیمیایی کمتری در مقایسه با پوشش های اپوکسی داشته باشند. از طرف دیگر، روکش بدون حلال اپوکسی، مقاومت شیمیایی بهتری را به ویژه در برابر اسیدها، قلیاها و حلال ها ارائه می دهد. این امر آن را برای کاربردها در کارخانه‌های شیمیایی، آزمایشگاه‌ها و تأسیسات فرآوری مواد غذایی مناسب‌تر می‌کند.

پوشش کامل مات Eppu ظاهری مات ایجاد می کند که ممکن است در برخی از کاربردها به دلایل زیبایی شناسی ترجیح داده شود. اما روکش بدون حلال اپوکسی را می توان به گونه ای فرموله کرد که دارای سطوح مختلف براقیت، از براقیت بالا تا مات، بسته به نیاز مشتری باشد. همچنین چسبندگی و دوام بهتری را در مقایسه با برخی از پوشش های مات ارائه می دهد.

پوشش پلی اورتان مقاوم در برابر سایش برای کاربردهایی طراحی شده است که در آن مقاومت به سایش بالا مورد نیاز است. در حالی که روکش بدون حلال اپوکسی را می توان به گونه ای فرموله کرد که مقاومت سایشی بالایی داشته باشد، همچنین مقاومت شیمیایی و چسبندگی بهتری را ارائه می دهد که آن را به گزینه ای همه کاره تر برای طیف وسیع تری از کاربردها تبدیل می کند.

مزایای استفاده از روکش بدون حلال اپوکسی

• دوستی با محیط زیست: از آنجایی که فاقد حلال است، پوشش رویی بدون حلال اپوکسی سطوح بسیار کمی از ترکیبات آلی فرار (VOCs) ساطع می کند. این باعث می شود که در مقایسه با پوشش های مبتنی بر حلال، گزینه سازگارتر با محیط زیست باشد. همچنین خطر آلودگی هوا و خطرات سلامتی مرتبط با قرار گرفتن در معرض VOC را کاهش می دهد.
• ماندگاری: چگالی بالای اتصال متقابل رزین اپوکسی پخته شده، دوام عالی را برای پوشش فراهم می کند. این می تواند ترافیک سنگین، سایش و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی را تحمل کند و برای استفاده طولانی مدت در محیط های صنعتی و تجاری مناسب است.
• مقاومت شیمیایی: روکش بدون حلال اپوکسی مقاومت عالی در برابر طیف وسیعی از مواد شیمیایی از جمله اسیدها، قلیاها، حلال ها و روغن ها ارائه می دهد. این امر آن را برای استفاده در مناطقی که احتمال نشت مواد شیمیایی وجود دارد ایده آل می کند.
• جذابیت زیبایی شناختی: پوشش را می توان به گونه ای فرموله کرد که دارای رنگ ها و پرداخت های مختلف از براق تا مات باشد. این می تواند ظاهر سطح را بهبود بخشد و ظاهری تمیز و حرفه ای ارائه دهد.

برای تهیه تماس بگیرید

اگر مایل به خرید روکش بدون حلال اپوکسی برای پروژه خود هستید، خوشحال می شویم که به شما کمک کنیم. تیم کارشناسان ما می توانند اطلاعات فنی دقیق، نمونه محصول و قیمت را در اختیار شما قرار دهند. ما همچنین می توانیم راه حل های سفارشی را بر اساس نیازهای خاص شما ارائه دهیم. لطفاً برای بحث بیشتر و خرید با ما تماس بگیرید.

مراجع

• می، کالیفرنیا (ویرایش). (1988). رزین های اپوکسی: شیمی و فناوری. مارسل دکر.
• Pizzi، A.، & Mittal، KL (Eds.). (2003). کتابچه راهنمای فناوری چسب. مارسل دکر.
• Wicks، ZW، Jones، FN، & Pappas، SP (1999). پوشش های آلی: علم و فناوری. وایلی - بین علوم.